Ορισμός
Λευκωματουρία σημαίνει την παρουσία μεγάλων ποσοτήτων πρωτεΐνης στα ούρα. Αυτό που μερικές φορές αναφέρεται ως "μικρολευκωματινουρία", δείχνει ένα ελαφρά υψηλό επίπεδο της πρωτεΐνης στα ούρα. Εμφανής πρωτεϊνουρία ή "μακρολευκωματινουρία" υποδεικνύει περισσότερα από 300mg της λευκωματίνης στα ούρα ανά ημέρα.. Αυξημένα επίπεδα αποβολής λευκωμάτων, όπως η αλβουμίνη, υποδηλώνουν συνήθως βλάβη του φραγμού διηθήσεως του νεφρού βλάβη του σπειράματος και χρήζουν περαιτέρω διερεύνησης από νεφρολόγο. Με τον όρο νεφρωσικό σύνδρομο, αναφερόμαστε σε πρωτεινουρία εύρους ≥3500 mg/24h (αφρώδη ούρα) ή αλλιώς PCR>3 g/g, κάτι που είναι συμβατό τις περισσότερες φορές με νοσήματα του σπειράματος (νεφρική νόσος σπειραματικής προελεύσεως). Με τον όρο μη-νεφρωσικού εύρους λευκωματουρία, αναφερόμαστε σε πρωτεϊνουρία εύρους ≤3500 mg/24h ή αλλιώς PCR<3 g/g. Τέτοιου είδους λευκωματουρίας είναι λιγότερο ειδική και μπορούν να περιλαμβάνουν ένα ευρύ φάσμα νοσημάτων που προέρχονται είτε από το νεφρικό παρέγχυμα, είτε από νοσήματα μη παρεγχυματικά (δηλ. του ουροποιητικού συστήματος)
Πως μετράμε την αποβολή λευκώματος
Η μέτρηση αποβολής λευκώματος γίνεται με συλλογή ούρων 24ώρου (ΦΤ<150 mg/24ωρο). Ωστόσο, χρησιμοποιηούμε επίσης τον λόγο πρωτεΐνης/κρεατινίνης (PCR) ή αλβουμίνης/ κρεατινίνης (ACR) σε τυχαίο δείγμα ούρων (κατά προτίμηση το πρώτο πρωινό δείγμα). Ο λόγος PCR (ΦΤ<150 mg/g ή <15 mg/dl) χρησιμοποιείται συνήθως στο γενικό πληθυσμό, ενώ ο λόγος ACR [ΦΤ<17 mg/g (άνδρες), <25 mg/g (γυναίκες) ή <3 mg/dl] λόγω της μεγαλύτερης ευαισθησίας της μεθόδου που έχει για την ανίχνευση αλβουμίνης στα ούρα χρησιμοποιείται σε ασθενείς με αυξημένη πιθανότητα νεφρικής νόσου (διαβητικοί, υπερτασικοι)
Θεραπεία
Οι κατάλληλες διαιτητικές και φαρμακευτικές παρεμβάσεις, μπορούν να επιτύχουν την ελάττωση της λευκωματουρίας επιβραδύνοντας έτσι την εξέλιξη της νεφρικής νόσου και την έναρξη της αιμοκάθαρσης.
Διαιτητικές Παρεμβάσεις
Αλλαγές στην διατροφή ,διακοπή καπνίσματος, απώλεια σωματικού βάρους βρίσκονται στην πρώτη γραμμή θεραπείας της πρωτεινουρίας. Δίαιτες χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά και λευκώματα υψηλής βιολογικής αξίας, ο περιορισμός του νατρίου στην διατροφή σε λιγότερο από 2,4 g/ημέρα (5 g/ημέρα άλατος) στα άτομα με νεφρική νόσο.
Φαρμακευτικές Παρεμβάσεις
Αυτοί οι ασθενείς θα πρέπει να διατηρούν τα επίπεδα της αρτηριακής πίεσης χαμηλότερα σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό (συστολική: 120-130 mmHg / διαστολική: 80-85 mmHg). . Ρόλο κλειδί στην προσέγγιση αυτή έχουν οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου (α-ΜΕΑ) και οι ανταγωνιστές της αγγειοτενσίνης II (ARBs). Η ταυτόχρονη χορήγηση των παραπάνω φαρμάκων με μη διυδροπυρινικούς αναστολείς των διαύλων ασβεστίου μπορεί να αυξήσει επιπλέον το αντιλευκωματουρικό αποτέλεσμα. Πολύ συχνά θα χρειασθεί και διουρητική αγωγή προκειμένου να αντιμετωπισθούν η κατακράτηση υγρών και τα οιδήματα του ασθενή (λόγω της υπολευκωματιναιμίας).
Σε ορισμένες περιπτώσεις χρήζει και η διενέργεια βιοψίας νεφρού η οποία θα θέσει την διάγνωση της πάθησης και την ανάλογη θεραπεία.